Kahramanmaraş’ta 1979’dan beri ayakkabı boyacılığı ve tamirciliği yapan 57 yaşındaki İsmet Ulaş, mesleğe başladığından itibaren Dulkadiroğlu ilçesi Çocuk Bahçesi’nin önünde seyyar olarak çalışıyordu. Bedensel engeli bulunan ve bu sebeple koltuk değnekleriyle yaşamını sürdüren İsmet Ulaş, seyyar çalıştığı zamanlarda hava şartları nedeniyle çoğu zaman zorluklar yaşıyordu. 9 yıl önce Ulaş’a Dulkadiroğlu Belediyesi tarafından Emek Evi tahsis edildi. 9 yıldır Emek Evi’nde işini devam ettiren ayakkabı ustası Ulaş; “Eskiden daha çok kazanıyordum şu an o kadar gelirim yok” dedi.
YILLARIN EMEKÇİSİYİM
Belediye’nin kendisine tahsis ettiği Emek Evi’nde geçimini sağlayan İsmet Ulaş; “Ben 57 yaşındayım, 1979’dan beri ayakkabı boyacılığı ve tamir işini devam ettiriyorum. Bu benim mesleğim, baba mesleği değil ben kendim bu mesleği seçtim ve severek yapıyorum. Benim bu yaptığım iş sanat işidir, yılların emekçisiyim. Ayakkabı boyası, ayakkabı tamiri, astar değiştirme, bağ ve yapışkan gibi pek çok işi yaparım. Ben işimde çok titizim, temizliğe çok dikkat ederim. Hangi ayakkabı ne kadar boya çeker, az mı çeker yoksa çok mu çeker, renk ayarı nasıl yapılır hepsine dikkat ederek ayakkabıları yenilerim. Ayrıca ayakkabı boyası da satıyordum ama şu an çok pahalı alıp da satışını yapamıyorum. Çocuğum okuyor, ona bakıyorum, boya da pahalı olunca gücüm kesiliyor. Eskiden daha çok para kazanıyordum mesleğimden, şimdi kazandığımız da bir şeye yetmiyor. Birkaç daimî müşterim birkaç da hayırsever müşterim var idare etmeye çalışıyorum.
KAHRAMANMARAŞ’TA DA AZ SAYIDA KALDIK
Meslek hala bitmedi devam ediyor tabi, sonuçta vatandaşın her ay bir ayakkabı alacak parası yok. Ama bu mesleği yapanlar olarak Kahramanmaraş’ta da az sayıda kaldık. Buna rağmen eski karımla şu anki aynı değil. Çırak da yetiştirmiyoruz çünkü ustadan meslek öğrenecek kimse yok. Az da olsa kazandığım helal para, devam etmeye çalışıyorum.
EMEK EVİ’Nİ BANA VEREREK CENNETİN KAPILARINI AÇTILAR
Dulkadiroğlu Belediye Başkanı Necati Okay 9 sene önce bu emek kulübesini bana yaptırdı ve verdi. Eskiden bir kulübem yoktu, yine buradaydım, Çocuk Bahçesi’nin önünde dururdum ama seyyardım. Yağmurda, karda, kışta çok perişanlık çekiyordum ve başımı sokacak bir yerim yoktu. Takımlarım, malzemelerim ıslanırdı, yıllarca bu zorluklarla sürdürdüm işimi. Sonrasında benim adıma, durumuma bir hal çare bulmak için Dulkadiroğlu Belediyesi’ne başvurdular. Sağ olsun Başkanımız Necati Okay; 9 yıl önce senin işini çözeceğim dedi ve kendi yol arkadaşlarıyla bir araya geldi encümenden karar verip bana bu kulübeyi yaptırdı. İşimi devam ettirdiğim Emek Evi’ni bana vererek cennetin kapılarını açtılar.”
Haber: Melisa Türkmen
