Maraş şivesine ait bir deyim olan “mızmırıg”, halk arasında genellikle bir kişiyi eleştirmek veya uyarıda bulunmak için kullanılıyor. Özellikle “uyuşuk” veya “isteksiz” bir durumu ifade etmek amacıyla dile getirilen bu kelime, Kahramanmaraş’ın günlük yaşamında sıkça duyuluyor. Örneğin, samimi bir sohbette şu şekilde kullanılabilir: “Aman anam, Fatma’nın gelini de çok mızmırıg geldi bana sanki.” Bu tür ifadeler, sadece birer kelime olmanın ötesinde, Kahramanmaraş’ın sıcak ve samimi kültürünün bir yansıması olarak halkın dil belleğinde önemli bir yer tutuyor.
MARAŞ ŞİVESİNİN ÖNEMİ
Kahramanmaraş şivesi, sadece bir konuşma biçimi değil, aynı zamanda şehrin kimliğini yansıtan güçlü bir kültürel bağı oluşturuyor. “Mızmırıg” gibi ifadeler, gündelik yaşamın samimi havasını ve Maraş kültürünün sıcak dokusunu ortaya koyuyor. Bu şive, şehrin ruhunu, insan ilişkilerindeki doğallığı ve samimiyeti adeta kelimelere döküyor. Şehir halkı, bu kültürel mirası yaşatarak Kahramanmaraş’ın özgün kimliğini canlı tutmaya devam ediyor.
