Kahramanmaraş, zengin mutfak kültürünün yanı sıra kendine has şive ve ifadeleriyle de kültürel kimliğini güçlü bir şekilde yaşatıyor. Bu ifadelerden biri olan “Heyye?”, halk arasında “Essah mı?” ya da “Gerçek mi?” anlamında kullanılarak günlük konuşmaların vazgeçilmez bir parçası haline geliyor. Özellikle şaşkınlık, merak ya da şüphe anlarında dile getirilen “Heyye?”, bölge insanının duygularını doğal ve içten bir şekilde ifade etmesine imkân tanıyor. Bir arkadaşınızın anlattığı ilginç bir olaya inanmakta güçlük çektiğinizde ya da beklenmedik bir gelişme duyduğunuzda, samimi bir şaşkınlıkla “Heyye? Essah mı?” diyerek tepkinizi ortaya koyuyorsunuz. Bu özgün ifade, sadece bireysel sohbetlerde değil, Kahramanmaraş’ın sokaklarında, çarşılarında, köy kahvelerinde de sıklıkla duyuluyor. Yöre halkının günlük yaşamına samimiyet ve sıcaklık katan “Heyye?”, şehrin dil mirasının canlı kalmasında önemli bir rol üstleniyor. Maraş şivesinin zenginliğini yansıtan bu tür kelimeler, sadece birer söz öbeği değil; aynı zamanda bir kültürün, bir yaşam tarzının ve geçmişten geleceğe taşınan bir mirasın ifadesi olarak yaşatılmaya devam ediyor.
