Kahramanmaraş’a özgü deyimler, yalnızca konuşma dilini renklendirmekle kalmıyor, aynı zamanda toplumun sosyal ilişkilerine, gözlem gücüne ve mizah anlayışına da ayna tutuyor. Bunlar arasında yer alan “Oruç tuttuğuyla bayram etmemek” deyimi, birlikte zorluklara göğüs germiş, aynı yolu yürümüş insanlarla bile geçinemeyen, sürekli sürtüşme içinde olan kişileri tanımlamak için kullanılıyor. Deyimin anlamı kadar, taşıdığı iğneleyici ton ve gündelik hayata dair göndermeleri de dikkat çekiyor. Adeta “birlikte oruç tutar ama bayramda selam vermez” anlamı taşır. Bu yönüyle deyim, yakınlık kurduğu insanlarla bile sürekli çatışma yaşayan kişiler için hem iğneleyici hem de esprili bir uyarı niteliği taşıyor. Sözün mizahi yönü, Kahramanmaraşlıların kendine has gözlem gücünü ve sosyal ilişkilerdeki derin mizah anlayışını da yansıtırken oruç ve bayram gibi kutsal kavramlar üzerinden yapılan bu benzetme, deyimin hem etkileyici hem de düşündürücü olmasını sağlıyor.
