Delilik aslında yılları saymak.
Kaybettiğimiz günlerin yenisiyle değişeceğine inanıp, üstüne üstlük bir de kutlamak.
İnsanoğlunun hangi yaptığına akıl sır eriyor ki, buna ersin.
Hangi yaptığımız bir diğerinden daha işe yarıyor ki, bu yarasın.
Hatırlıyorum da milenyum diye diye girdiğimiz 2000 li yıllar ne büyük umutlarla başlamıştı.
2000 li yılların hediyesi olan teknoloji, insanlığın sadece sonunu yaklaştırmıyor aynı zamanda tüm dünyada insanlık namına ne varsa onu da yok ediyor.
Velhasıl bir hikâyenin daha sonuna geldik.
Yenisi az sonra başlayacak.
Sanmayın ki sıfırdan
Hayır, bıraktığımız yerden, kaldığımız noktadan, hissettiğimiz duygudan
Yani hikâyeyi orada bıraktık biz yeni hayatlara yelken açtık diye bir durum yok
Biz aynı biz
Ülke aynı ülke
Dünya aynı dünya
O yüzden yıllar, yollar, hikâyeler, öyküler ne kadar değişirse değişsin
Hangisi bitip hangisi başlarsa başlasın
Aslolan kişi…
Aslolan kişinin yüreğinde içinde beyninde hissettikleri yaşadıkları
Kişidir ancak yaşadıklarını değiştirebilecek hissettiklerine hükmedecek olan
Kişidir ancak değişen her hikâyede aynı kalmayı seçecek ya da hikâyesini değiştirebilecek olan
Ben istemezsem değişir mi hikâyem sorarım size?
Ben başlamazsam başlar mı benim oyunum, oyundaki masaldaki rolüm
Ya da durmazsam biter mi?
Bir hikâye daha bitti evet
Bir yıl daha mazi oluverdi dakikalar önce
Akıp giden zamanın çeşmesi hiç kesilmiyor
Hiç durmuyor
Değişmiyor
Akıyor
Akıyor
Çok hikâye bitirdik bu yıl
Ya da yenilerine başladık belki
Kimilerinin öyküsü çok heyecanlı, devam ediyor, zaman gibi, zamanla
Oysa devam eden en hüzünlü hikâye şiddet
Bitmeyen savaşlar, ölümler
İnsanlığın çığırından çıktığı hikâye nedense durmak bilmiyor, okundukça okunuyor, alındıkça alınıyor
Bitmiyor
Hangi sayfaya yazarsan yaz
Hangi kalemi kullanırsan kullan, kapağını istediğin kadar kapat
Değişmiyor
Yine açılıyor, kaldığı yerden çoğu zaman daha artarak, devam ediyor
Şiddet sürüyor
İnsanlar, masumlar, günahsızlar ölüyor
Bitmeyen tek hikâye onlarınki
Her güne aynı uyanan
Her sayfaya aynı umutsuz cümleyle başlanan onların hayatları
Oysa her 24 saatte bir yenileniyor sayfa, her 365 günde bir kendi kendini sıfırlıyor
Ama bazı sayfaların izleri öyle kalıcı ki silinemiyor
Bazı yazıların acıları öyle derin oluyor ki
Kazınamıyor
Ya da kazındığı hafızalardan çıkarılamıyor
Çözülemiyor şiddetin yarattığı travma
Vazgeçilemiyor şiddetin hasta ruhlu beyinlere kazandırdıklarından
Bu yıl tüm hikâyeler yeniden başlasın
Tüm umutlar yeniden dolsun insanımın yüreğine ve oradan hiç çıkmasın
Her günün şarkısı, her şarkının notaları yepyeni olsun
Her günün sözleri mutlulukla yazılmış bir şarkısı olsun
Kötü başlayan, kötü biten tüm hikâyeler bitsin evet
2016 mutlu günlerin mutlu anların habercisi olsun
Mutlulukla yazılsın herkesin hikayesi, kötülük masallarda bile olmasın
