“Durumun ciddiyetini anlamamız için daha ne olması gerekiyor? Etrafımızdaki bir insanın bu salgına yakalanması mı gerekiyor bizlere söylenen tedbirleri uygulamamız için? Hala geç değil. Tehlikenin farkına var. Gerekmedikçe sokağa çıkma, elini sürekli yıka, öpüşme, tokalaşma. Dışarıdan ya da çevreden biraz mahrum kal. Çünkü sana söyleneni yapmazsan, sonsuza kadar bunlardan mahrum kalabilirsin. Böyle olmasını hiç kimse istemez.”
Önceden yazdığım kısa bir yazıyla giriş yapmak istedim. Bunca zaman herkes uyardı bizi “önlem, önlem, önlem!” diye. Ama bu sefer bundan bahsetmeyeceğim.
Evlerde kalarak eskilere döndük. Eski fotoğraflara, eski anılara, eski müziklere, eski sohbetlere.. Bu süreç bizlere gerçekten “biz” olmayı gösterdi. Biraz da kültürlendik sanki? Ama en önemlisi beraber olduğumuzu gördük.
Bu Süreçte Ne Yapılmalı?
Eski alışkanlıklarınızı, yeni hayatınıza göre değiştirin. İnsan, sosyal bir varlık olduğu için diğer insanlardan izole etmesini zorlaştırmaktadır. Örneğin çok yakın olduğunuz arkadaşlarınızla birebir buluşmak yerine online platformlarda bir araya gelerek bu durumu yeni hayatınıza göre entegre edebilirsiniz.
****
Diğer adım, bedeninizi ve kendinizi duymak ile ilgilidir.
Sevdiğiniz insanlarla aynı evde kalmak büyük bir mutluluk olsa da, herkesin yalnız kalmaya ve kendisine zaman ayırmaya ihtiyacı olduğunu unutmamak gerek. Bu yüzden rahatlamanıza ve kendinizi sıfırlayarak güne enerjik bir şekilde devam etmenize imkan sağlayacak zamanları kendinize sunun. Bedeninize kulak vererek, duygularınızı analiz ederek ve düşüncelerinizi keşfederek kendinizi tazeledikten sonra günlük çizelgenize devam edin. Bu sürecin, sizi yıpratmasına izin vermeyin.
