Bugünlerde okullarımızdaki öğretmenler kurulu toplantılarının ana gündemi’ 2023 Eğitim Vizyonu...’
Salı günü. görev yaptığım okulda da yeni belgenin tanıtım sunumu vardı.
Belgenin altında yeni Milli Eğitim Bakanı Ziya Selçuk’un imzası var.
Bir kere şunu samimi olarak dile getireyim: Yeni bakanımızı eğitim camiası takdirle karşıladı. Taraflı- tarafsız herkesin üzerinde birleştiği bir isim... Öğretmen kökenli olması, eğitimin her aşamasında bulunması,özellikle meslektaşlarımı mutlu etti.
2023 Eğitim Vizyonunun sloganı:Mutlu Çocuklar Güçlü Türkiye...
Vizyon belgesi, insan odaklı hazırlanmış. Öğrenci, ebeveyn, öğretmen ve okul; vizyon belgenin dört temel unsuru...
Bu yeniliği, bir eğitimci olarak önemli bir atılım olarak görüyorum.
Özellikle çocukların mutluluğunu hedeflemesi açısından oldukça heyecan verici...
Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan, yeni eğitim -öğretim sisteminin hedefini: Aklıselim, kalbiselim, zevkiselim sahibi bireyler yetiştirmek diyerek çok güzel özetlemiş..
Şimdi bize düşen, 2023 Eğitim Vizyonunun uygulama sürecini ilgiyle takip etmek.
Yeri gelmişken, Kahramanmaraş'ın en büyük problemlerinden eğitim sorununu da bir kez daha masaya yatırmak istiyorum.
İllerin eğitim sıralaması,bir anlamda eğitim sisteminin aynası... Maraş, bu anlamda 61 .sırada...
İtiraf etmek gerekirse, kentimizin eğitim karnesi pek iç açıcı değil.
Nedenleri de hepimizin bildiği gerçekler... Kalabalık sınıflar... Derslik ihtiyacı... Normal eğitim..
Örneğin: Dulkadiroğlu İlçemizin Doğukent Mahallesi ve Güneş Evler Mahallesinde ortalama yirmi bine yakın insan yaşıyor... Bu iki mahallenin çocuklarına sadece bir ilkokul ve ortaokul hizmet veriyor. Ortaokulda 40-45 kişilik sınıflar var. İlkokulda da sınıflar 30-35 kişiden aşağı değil...
Bölgeye yapılan Yenikent Konutları ve diğer inşaatlarla birlikte ortalama 8000 nüfus daha bekleniyor. Ortada da sadece bir ortaokul ve ilkokul var.
Ve yeni okullar hala proje safhasında.
Bu olumsuz tablo, okul yöneticilerini ve öğretmenleri yeni eğitim-öğretim yılı için kara kara düşündürüyor.
Aynı sorunlar Onikişubat ilçemizde de yaşanıyor..
Kısaca şehrimizin öncelikli meselesi derslik yetersizliği ve ikili eğitim...
Kaliteli eğitimin ana unsuru bunlar.
25 kişilik sınıflar ve normal eğitim ise, biz eğitimcilerin en büyük hayali...
Pekala,çok mu zor bu sorunları aşmak?
Devlet-millet işbirliği...
Başka şehirlerle karşılaştırma yapmak artık klasik hale geldi. Ama ülkemizde iyi örneklerin de olduğunu unutmayalım.
Ne dersiniz? Her şeyi devletten beklemek mantığını artık bir kenara atmanın zamanı değil mi?
Hayırsever iş adamlarımız nerede?
