Çevremizde yer alan bütün varlıklar üzerinde düşündüğümüz, konuştuğumuz kadar kendi varlığımız üzerinde düşünüyor muyuz?
İnsan nedir?
İnsanın biyolojik varlığının meydana getirdiği hayat süreci içinde kendi varlığını tanıma imkanı mevcut mu? Her nesnenin eğitim sürecinde öğrenildiği gerçeğini insana uyarladığımızda nasıl bir sonuç çıkacaktır.
Rahmetli S. Ahmed Arvasi'nin İNSAN VE İNSAN ÖTESİ kitabını etrafımızın telâşesine son verebiliriz düşüncesiyle okumayı öneriyorum.
Mevsimlerin, gece ile gündüzün birbirlerine ulaşmakta zorlandıkları bu günler, böylesi bir kitabın tam okunma vaktidir. Yaşadığımız anlamsız telâşelere son verelim. Bizleri sokmak istedikleri bu labirentte çıkış yoktur bunu bilelim. Rahmletli Arvasi kitabını yazma sebebi olarak "biz bu kitabımızla insanı, insana yeniden problem yapmaya çalışacağız. Kendini kendine problem yapan ve bu hali ile garip gözüken insanoğluna yeni bir sempati uyandırmak mümkün olacak mı bilmem?
İnsan kendini inkar ederek kendinden kurtulmaz. kendini inkâr eden insan, artık insan değil midir?
Kendini inkâr eden insan, belki eşyanın boyun duruğunda inleyen ve kendi varlığında "cehennemi" taşıyan bir ıstırap kumkumasıdır, ama, herşeye rağmen yine insandır"ı gösteriyor.
İki bölüme ayrılan kitap son devir düşünce dünyamızda ideal sayılabilecek özlemleri teori olarak sunma açısından başarılı. Etrafımızda yer alan insanların günlük problemlere çözüm önerileri üretememekten yakınmaları sanırım bu ve benzeri kitaplarla giderilecektir.
Rahmetli Arvasi'nin kültürel zenginlikten özgün eserler çıkartılabileceğini bizlere bir defa daha gösterdiği bu kitabın telif eserler listesinde önemli yerine dikkat çekmek istiyorum.
İNSAN VE İNSAN ÖTESİ, S.Ahmed Arvasi Burak yayınevi 4. Baskı İstanbul
