Maarif kelimesi bu günkü gençlere hemen bir mana çağrıştırmaz. Eğitim ya da öğretimle ilgili bir kavram olduğu biraz üzerinde düşünülünce ortaya çıkar.
İnsan eğitimi ve öğretimi zor bir sanattır. İnsanın eğitilmesi hakkında bütün düşünce sistemlerinin ortaya attıkları teorileri biliriz.
Nasıl bir insan istiyoruz?
İşte bu soruya verilecek cevap konunun nirengidir. İki yüzyıldır egemen olan materyalist ve pozitivist – ateist fikir akımlarının çığırtkanlıkları beni ilgilendirmez onların dünya insanlığına verdikleri zarar ve ziyan ortada. İki dünya savaşı, bitmeyen göçler, şeytani iğvalar, ulus devletler, kibir daha neler, neler onların eseri değil mi?
Yaratılışa iman eden biri olarak olay ve olgulara yaklaşır irfanın verdiği hikmetle de sorunlara çözümler üretirim.
Türk eğitim sistemi öncelikle şunlara ihtiyaç duymak zorundadır.
1- Güçlü bir devlet.
2- Hakka dayanan bir hukuk sistemi.
3- Adil bir ekonomik düzen.
4- Aksiyona dayalı fikir hareketleri.
5- Tarih şuuru ezel ebed fikri.
6- Nizamı alem ideali.
7- Kadim din ilahiyat düşüncesinin irfanı.
8- Sağlam ve sağlıklı bir nesil.
9- Folklor bilinci.
10- Verimlilik düşüncesi.
11- Utüpya idealleri.
12- Sanat.
On iki esas üzerinde bina edilmesi gereken bilgi ve irfan dünyasının iki yüzyıllık yanlış temelleri bizi bu gün bu hallere getirdi.
Zorunlu eğitim bu gün için toplumun sırtında kambur haline gelmiştir. Eğitim ve öğretimi kendi tekellerinde tutan çıkar odaklarının sözüm ona projelerinin ağır bedeli ortada iken buna dur diyen bir kimse olmayacak mıdır? Dört yıldan sonra okullar çocuk bakım kreşi haline gelmiş bulunmakta zorunlu olarak her türlü bilginin verilmeye çalışıldığı çocuklar başta kendileri olmak üzerek kuruma dahası okuma kapasitesine sahip olan onlarca evladımıza zarar vermektedir.
Okullar disiplin edilmelidir.
Okulların bütün sınavları kayırma olmaması için ÖSYM merkezli olarak ilköğretimin dördüncü sınıfından itibaren yapılmalı, puanlara göre öğretime devam edilmelidir.
Öğretmen mevzusu başka bir yazıma konu olacaktır.
