Ne güzel bir değerdir vefa. Cefadan uzak, sefaya yakın ama bir o kadar da kıymet arz eden bir durumdur. Gerçek ile yalan arasındaki ayrımı temsil eder. Çünkü samimiyeti, dostluğu, muhabbeti ve tevazuu kendi içinde misafir eden duygudur.
Bize düşen, her türlü olumsuzluğa rağmen sabır ve sükûnet içerisinde vefa duygusunu korumak olmalıdır. Hayat bir yokuşsa bu yokuşu çıkmaya çalışma gayretinden taviz vermemeliyiz. Yokuşun sonunda bizi bekleyen güzelliğe giden yoldur vefa.
Doğuştan olan ve vicdan ile bütünlük sağlayan hatta inancın ayrılmaz bir parçası gibi görülen vefa bu günlerde çok cefa ile karşılaşıyor. Vefa doğuştan olduğu gibi vefaya engel olan cefa doğuştan değildir.
Tam aksine sonradan olan kişisel dürtü ve husumetler ile şekil alan çıkar güdülen hislerin birleşip zehirli bir yumak halinde beyini tesir altına alıp bilinç altına sızdıktan sonra gün yüzüne intikal eden süreçtir.
Vefalı olup olmadığımız da zor şartlarda değil aslında rahata erdiğimizde kabuk değiştiriyor.
Müreffeh seviyeye doğru biraz mesafe aldığımızda, bizde emeği olanları görmezlikten geliyor muyuz?
Yoksa onların bizdeki emeklerini ve iyi temennilerini hatırlayıp halis, saf ve sevgi duyguları eşliğinde samimi dualar ile anıyor muyuz?
İnsan insan için vardır. İnsan içinde vicdan vardır. Vicdan merhametin temsilcisidir. Merhamet imanın, iman da inancın koruyucusudur.
Hepsinin arasındaki koordinasyonu sağlıklı bir şekilde sürdüren değerin adıdır vefa.
Yapılan iyilikler, sarf edilen gayret ve emekler, bir alacak gibi görülmemelidir. Çünkü bu değerler vefanın yaşaması ve yaşatılması için sarf edilen bir manevi eylemdir.
Yediği kabı temiz tutmak, samimi gülümseme ile selam vermek, dünü unutmamak, bu günü hatırlamak, yarına müreffeh bir şekilde bakmak en önemlisi dedikoduya ve onu yayan dedikoducuya kulak asmamak vefayı iri ve diri tutan hamledir.
Vefayı en çok kim sevmez?
Elbette şeytan. Çünkü vefa insanlar arasında ki suhuleti temin ederek ilahi nizamin dengesi korunur. İşte bu yüzden şeytan icadı olan vefasızlık küçük bir dedikodu fısıltısı ile çıkar ve büyük bir yangın ile şekil alıp gönül kırıklığına dönüşür.
Her şeyin bir mercek gözetiminde kayıt altına alındığı bu dünya âleminde bir gün mahşerde kendi emellerimiz nispetinde hesap verecek olan bizler için vefa çok önemli bir konumda olmalıdır. Cefadan defalarca bizi uzak tutan güç ancak bu şekilde ifade edilebilir.
Vefa bir sevgi sembolüdür. Bir birini Allah için seven insanlar vefadan taviz vermeyenlerdir.
Serdar Bozdoğan
Stratejist- Yazar
