Artış kış geldiği için mi yoksa kendi içimde hislerden mi bilemesem de dalıp dalıp gidiyorum bu aralar. Siyaseti düşünüyorum örneğin Türkiye de siyaseti açıkçası artık çocuk oyun alanı gibi geliyor tüm siyasiler seyirci ikna etmeye çalışan illüzyonist olduğunu düşünüyorum hiçbir siyasiye güven duymadan yaşadığım ülkenin haline keder ile bakıyorum. Sonra dışarı çıkıyorum siz de mutlaka aman boş ver deyip gündelik hayata dönmek istersiniz hayattan bir tat almak için sosyalleşmek ve farklı bir şey yapmak ister insan ancak iş den ve bazı dertlerden hiç zaman kalmadığını fark ediyorum.
Hayat ellerimizden akıp giderken ve yaşam içinde dakikaların bile önemi varken çoğu zaman yaşamayı unutuyoruz. Açıkça ifade etmem gerekirse cebinde paran olmayınca kendi kendini dinlemeye bile vaktin yok hani enflasyon paranın değer kaybetmesi ya işte kötü siyasette insanın yaşam isteğinin kaybı kendinizi hep bir çabalarken buluyorsunuz ama ne yazık ki koşu bandında koşar gibi koş koş ama bir yere varamıyorsun. Fırsat eşitliğinin olmadığı adaletin sadece şekli olarak hayatımızda olduğu bir hayatta sevmenin, yaşamın değerini bilemeden bencilce hızlı bir tüketim içinde kendi hayatlarımızı tüketiyoruz.
