1970’ li yıllar benim çocukluk yıllarımdı. Çocukluğumun şehri Kırşehir’de üç sinema vardı. Yeni Sinema… Saray Sineması… Ve Büyük Sinema…Yeni ve Saray Sinemalarında genellikle karate ve vurdulu-kırdılı filmler oynatılırdı. Ama Büyük Sinemada aile filmleri ve kaliteli yabancı filmler gösterilirdi. … Büyük sinema; modern- balkonlu salonu, kırmızı deri koltukları ve iç dekorasyonu ile farklıydı... Sinemanın bitişiğinde birde yazlık salonu vardı...
Televizyonun yaygın olmadığı bu yıllarda, aileler komşuları ile birlikte akşamları akın akın Büyük Sinemaya giderlerdi... Beyaz perdenin büyülü dünyasında tatlı hayallere dalarlardı. Filmlerde herkes kendinden bir şeyler buluyordu. Yıldızlarla ağlıyor, yıldızlarla gülüyorlardı… Hepsi içimizden biriydiler… Aktörleri oğulları yerine aktrisleri kızları yerine koyarlardı... Uzun saçlı, yeşil gözlü, güzel adamda onların kahramanlarından biriydi... Adı Tarık Akan’dı... Yeşilçam’ın haylaz, uçarı çocuğuydu... 1970’li yıllarda; hayatın içinden karakterlerde ve ince ince işlenmiş öykülerin konu aldığı unutulmaz filmlerde rol aldı... Bunlardan; Canım Kardeşim, Bizim Aile, Mavi Boncuk, Umut Dünyası, Hababam Sınıfı serileri hala sinemaseverlerin hafızalarındadır.
Bir zaman sonra sinema tarzını değiştirdi .Ama Türk halkının gözünde o her zaman , 'Damat Ferit'ti ...Televizyonlarda yayınlanan filmlerinde yaşayan, hepimizin kahramanı 'şakacı çocuk'... Eski Yeşilçam filmleri:Bizi biz yapan değerlerle; mizahımız, duygusallığımız, fakirliğimiz, zenginliğimiz, karakterlerimiz, tiplemelerimiz, gülümsememiz, ağlamamamız hep bu filmlerin içinde saklı…Ne zaman televizyonlarda yayınlansa hala içimizi ısıtmaktadır...
