Türkiye İstatistik Kurumu yine gündemi değiştiren bir araştırmaya imza attı… Yaşam Memnuniyeti anketi…
2019 yılına ait anket sonuçlarının ana başlıkları oldukça dikkat çekici…
Kadınlar daha mutlu… Evliler evli olmayanlara göre daha mutlu… En mutlular 65 yaş ve üzeri… Okul bitirmeyenler daha mutlu… En önemlisi sağlık… Asayişte memnuniyet oranı yükseldi… Gelecekten umutlu sayısı 72,1... Türkiye'de mutlu olduğunu beyan edenlerin oranı, yüzde 53,4...
Bir anlamda ülkemizin mutluluk haritası ortaya çıktı. Bir kaç gündür de çeşitli yazılı ve görsel basında bu konu tartışılıyor.
Bu araştırmanın doğruluğu ve güvenirliği tabi ki tartışmaya açık…
Verilere farklı kafalardan, farklı sesler çıkması da oldukça doğaldır.
Hayata bakış açısı, mutluluğun göreceli bir kavram olması gibi etkenler, doğal olarak anket sonuçlarına olumlu veya olumsuz olarak yansımıştır.
Bir öz eleştiri yapalım mı?
Kendimizle baş başa kaldığımızda, bizi nelerin mutlu, nelerin mutsuz ettiğini çoğu zaman sorgulamışızdır.Bu tespitlerden bazıları bize özeldir.
Bazı durumlarda ise millet-din ayrılığı olmadan tüm insanlık, ortak noktalarda buluşur.
Uzlaşılan alanlar bellidir.Tartışmasız önce sağlık gelir. Arkasından da sevgi,dostluk gibi değerlerle kendimizi daha iyi hissederiz.
Ve ekonomi... Yaşadığımız bu çılgın tüketim çağında, insanı mutluluğa veya mutsuzluğu sürükleyen en önemli etken...
Para mutluluk getirir mi? Güzel bir münazara sorusudur. Hiç şüphesiz para doğrudan mutluluk getirmez. Ama parasızda olmuyor. Paranın hayatımızda kilit bir rol olduğunu söyleyebiliriz.
Bir ekonomist güzel bir tespit yapmış: 'Faturasını düzenli ödeyen insan daha mutludur.'
Hayatı kolaylaştırmak ve standardı yükseltmek için paraya ihtiyacımız var. Düzenli bir işi ve geliri olmayan bir insandan saadet beklemek pek akılcı olmaz.
İhtiyaçların ve beklentilerin karşılanmaması da doğal olarak depresyon ve gerginlik yaratıyor.
Sonuçta mutsuzluğun temel kaynaklarından biri...
Bir de farklı açıdan baktığımızda para ile de saadet olmuyor. Yani her zaman para, mutluluğu satın almıyor. Kişiyi doyum noktasına ulaştıran miktardan sonrası saadet getirmiyor.
Her şey bir yana önce sağlık ve huzur... Para araç, mutluluk amaç...
