‘Orda bir köy var, uzakta, / o köy bizim köyümüzdü, Gezmesek de, tozmasak da / o köy bizim köyümüzdür... Orda bir köy var şarkısı ilkokul yılarından beri dillerimizde bir türküdür.1927 yılında kaleme alınan bu dizeler, öğretmen - şair Ahmet Kutsi Tecer’ e aittir. Düşünün; mısralarının o kadar derinliği var ki günümüzde dahi halen dizeleri okunuyor, şarkısı söyleniyor.
Bir köy, bir ilkokul… Ama uzakta değil çok yakınımızda o köy; yani Dulkadiroğlu İlçesine bağlı Dereköy… Görev yaptığım Yaşar Gölcü İlkokulu’na dört kilometre uzaklıkta…
Dereköy İlkokulu gezisi… Kardeş okulumuz… Uzun zamandır beri planlığımız etkinliği, çarşamba günü öğrencilerim ve velilerimle ile birlikte gerçekleştirmek için harekete geçtik.
Kısa bir yolculuktan sonra öğretmen arkadaşlar ve sevgi dolu minik, bizi okul bahçesinde karşıladı. Sıcak ve içten buluşma sonrasında okul bahçesini ve sınıfları gezdik. Sobalı derslikler, öğrencilerimin oldukça ilgisini çekti. Beni de yıllar öncesine götürdü; okulun hem yöneticisi, hem öğretmeni hem de hizmetlisi olduğu yıllara…
Köy hayatı başlı başına farklı bir dünya, köy öğretmenliği de öğretmenliğin tüm yönleriyle yaşandığı yerlerdir. Daha zor şartlar altında görev yapan arkadaşlarımızı düşündükçe, buradaki meslektaşlarım yine de çok şanslı…
Okulun, biri ana sınıfı olmak üzere 4 öğretmeni ve 56 öğrencisi bulunuyor. İkinci ve üçüncü sınıflar birleştirilmiş, diğer sınıflar müstakil… Okul binasında iki derslik ve müdür odası bulunuyor. Ana sınıfı ve birinci sınıf derslikleri olarak da öğretmen lojmanının iki odası kullanılıyor.
Ahmet Yakar Öğretmenim… Yıllarca Yaşar Gölcü İlkokulu’nda birlikte çalıştık. Okulumuzun en gözde öğretmenlerinden biriydi; öğrencilerinin sevgilisiydi. Çocuklarıyla birlikte bahçede, kimi zaman yakan top kimi zaman da futbol oynarken onlardan biri olur o heyecanı o coşkuyu birlikte yaşarlardı. Ayrılığı öğrencileri ve velileri kadar, öğretmen arkadaşları da üzdü. Âmâ hayalini gerçekleştirdi. Kalabalık ve gürültülü sınıflardan uzaklaşarak sessiz ve sakin ortama kavuştu. Birinci sınıf öğretmeni… Bütün enerjisini, birikimini 8 öğrencisiyle paylaşıyor.
Müdür yetkili öğretmen Aydın Türkmen… Okulun emektarı… Dereköy’de 9. yılı… Aydın Bey’in eşi okulumuzda görev yapıyor. Bundan dolayı merhabamız vardı ama bu kadar yakından tanıma fırsatım olmamıştı. Sıkı bir sosyal medya kullanıcısı olduğunu, öğrencileriyle birlikte çektiği video klipleri izleyince öğrendim.70’li 80’li yılların unutulmaz şarkıları eşliğinde gerçekten harikalar yaratmış. Neler oluyor hayatta… Muallim…23 Nisan etkinlikleri… Bu videolar, internette yüz binlerce kere tıklanmış…
Ayrıca sosyal medya aracılığıyla okuluna yardımlar da almış. Hatta yeni okul binası sözünü de almış ama ekonomik kriz nedeniyle ertelenmiş.
Tanıdığım Ahmet Hoca ve Aydın Bey, ikisi de ders dışı etkinliklerle de mutlu bireyler yetişeceğine inanan eğitimciler… Birlikte daha da güzel işler yapacaklarına inanıyorum.
Köy okulları ve şehir okulları… Bir tarafta ikili eğitim ve kalabalık sınıflar diğer tarafta birleştirilmiş derslikler ve fiziki eksiklikler...
Uzun uzun tartışılacak konular… Ama karşılaştırmalarda bir detay var ki çok önemli… Köy okullarının artısı; öğrenci sayılarının avantajı ile çocukların kalplerine dokunan etkinliklerin dolu dolu olması… Maalesef, merkez okullarında bu güzellikleri yaşayamıyoruz. Yavrularımızı denemelerdi, etütlerdi, özel dersler diyerek sınav girdabında boğuyoruz. Çocukluklarını, gençliklerini doya doya yaşayamayan bir nesil yetiştiriyoruz.
Daha da anlatılacak çok şey var. Cuma günü buluşmak dileğiyle…
içimizi ısıtan, ruhumuzu dinlendiren dizeleriyle bu şiir öğretmen-şair ahmet kutsi tecer’e ait
