‘Suriyeliler giderse halimiz nice olur!..’Bu sözlerin sahibi bir sanayi esnafı.... Gerçekten bu esnaf kardeşimiz sadece sanayi esnafının kaygısını dile getirmiyor; ilimizde tekstil ve sanayi sektöründe hizmet veren işletmelerinde ortak sesi oluyor.
Sebebi şehrimizin işgücü ihtiyacını karşılayan Suriyelilerin memleketlerine dönecek olmaları... Suriyeli mülteciler, Zeytin Dalı Harekatı ve Afrin Operasyonundan sonra iyice umutlandılar; eve dönüş hayalleri kurmaya başladılar.
Ve tabi ki işverenleri aldı bir düşünce... Kahramanmaraşlı vardiyalı, çalışma şartları daha ağır olan işlerde çalışmak istemiyor. Nasılsa asgari ücret diyerek daha rahat işleri tercih ediyor. Ortada ilginç bir tablo var: Bir tarafta iş arayan, bir tarafta da işçi arayan var.
Şimdiye kadar işçi bulmakta zorlanan bazı işverenler ise çareyi Suriyeli çalıştırmakta buluyorlardı. Bunun adı ucuz işgücü de olsa, yiğidin hakkını vermek gerekir; Suriyeli mültecilerin ekonomiye, üretime gerçekten katkıları var.
Bu sorunu yüksek perdeden seslendiren dünyaca ünlü tekstilcimiz, LC Waikiki Yönetim Kurulu Başkanı Vahap Küçük, ürün tedariğinin yüzde 80’ini Türkiye’den yaptıklarını belirterek, “Türkiye’de konfeksiyon sektöründe yeni yatırım yapılmıyor ve kimse de konfeksiyon sektöründe çalışmak istemiyor. Bu yüzden Türkiye’de özellikle bu yıl ciddi bir talep var, arz talebi karşılayamazdı. Yani Suriyeliler olmasaydı raflarımız maalesef boş kalırdı” diye konuşuyor.
Kahramanmaraş’a baktığımızda da değişen bir şey yok. Türkiye’nin sanayileşmiş 19’uncu şehri olan Kahramanmaraş’ta işsizlikten çok işgücü açığı sorunu bulunuyor. En çok işçi açığı ise, sanayinin yüzde 69 gibi büyük bölümünü oluşturan tekstil sektöründe. Edelerin iş beğenmeme gibi mazeretleri nedeniyle de işgücü ihtiyacının bir kısmını Suriyeliler karşılıyordu.
Eve dönüşle bir devir sona mı eriyor? Suriyelilerin sanayide, tarımda ve küçük çaplı işletmelerde ucuz işgücü olarak çalıştırılması döneminin sonuna mı geldik? Bekleyip göreceğiz.
