“Ağlama yaşamak kumar olsa da ,Ağlama seni vuran yar olsa da Ağlama mevsim sonbahar olsa da,Ağaçlar ayakta ölür “. Bir sabah ormanda gezinirken esen sert rüzgarın dev bir ağacı nasıl yıktığını görüyordum. Bütün patikalar kırık dallarla doluydu. Kocaman,kocaman dallar kopmuş, üst,üste düşen dallar sanki bir “Zafer Tak’ı” andırıyor gibi yolları kaplamıştı.Yolda hem yürüyor, hem de bu doğal Tak’ların arasından geçerken ağaçların kırılmış, yere yayılmış gövdelerine bakıyordum.Dışarıdan bakıldığında, balta vursanız geri tepecekmiş gibi güçlü görünen ağaç gövdeleri, içi boşalmış, zavallı, perişan, vaziyette uzanmış yatıyordu. Geçmiş yılların kar kış demeden,rüzgara karşı direnç mücadelesi ile yorulmuş olan koca gövdeler, bin bir çeşit haşerelerin, kurtların ve sonunda kuşların yuvası olmuştu. - İşte diyorum,kendime bak, şurada ki koca çınar ağacına, hey gidi koca çınar ağacı sen de mi yıkıldın, gittin.Hal bu ki yıkılan ağaç değil benim gururum idi.Yerde uzanmış yatıyordu.Söz geçiremediğim nefsim.Sen bana çok çektirdin.Şimdi yerde sürünüyorsun.Bende senden böylece intikamı mı alıyorum oh olsun der gibiyim.İnsanın en büyük düşmanı kendi için de bulunan nefsidir.Nefis her türlü kötülüğü ister ve yaptırır.İnsanlardan kaçmak kolay ah bir kerecik kendimden kaçabilsem. Kocaman kalın gövdesi ile bir dere kenarına uzanıvermişti. Bırakın dostlar beni kendi halime bırakın.Şuracıkta buz gibi dere kenarında sulanayım, biraz serinleneyim.İçimdeki yanan kor ateşe bir nebzecik su serpmiş olursun.Adeta bir yarım adayı andırıyor du ki Dereden akıp giden, çalılar, çırpılar onu rahat bırakmıyor.Sanki örümcek ağı gibi ona sarılıyor, takılıyor kocaman gövdesiyle bir bendi oluşturuyordu. Buradan göçüp giden ağaçlar.Kimileri için sobada bir yakacak.Yada sağlam kalın gövdeler sanayide biçilecek.Bir inşaatın kerestesi olabilecek. Yıkılan, kesilen yaşlı ağaçların yerini yeni fidanlar alacak. Yükseklerde fırtınalar kopar.Kar olur,boran olur. İnsandaki hayallerin yerini o zaman karanlığa ve soğuğa bırakacaktır. Topraktan besleniyor,alış verişler topraktan alıp-tekrar toprağa dönüyor.. Topraktan gelen insanoğlu tekrar toprağa dönecektir.İnsanlar yatakta,ağaçlar ayakta ölür.Kışın ölü görünen ağaçlar baharda tekrar dirilir.Bu deveran tekrar eder durur.