Lokman (a.s) ın diğer adı Anka dır.Davut (a.s) zamanın da yaşamıştı ,geçimini el emeği ile temin ederdi.Fiziki olarak insanların dikkatini çeker rengi ve vücut yapısı itibarıyla konuşmalara konu olurdu.Hakkında onlarca masal anlatılan bir peygamberdi,ölüme çare bulmak için yaptığı seyhatlar insanlar arasında anlatılıp durmuş bu günlere kadar gelmiştir.
Yüce Allah Lokman a hikmet vermiş O nu hakimlerden biri yapmıştı.Hikmet kelimesi hakem,hakim gibi önemli kavramları çağrıştırır ki bunlar insanlar arasında çok değerli işler yapanlara özgüdür.Hakem olmak ya da hakimlik yapmak ne yücedir.
Gerçek,hakikat,değer?
İnsanların hayatlarında olması gereken üç önemli kelime bütün ömrümüzün çerçevesini böyle çizebiliriz.Akıl ve ilimle gerçeği yakalayabiliriz işte buradan da hikmete ulaşır varlıkları bilmek de ve hayırlı işler yapmak da yarışabiliriz.Lokman (a.s)söz ve işte iyiyi yakalar ve olması gerekeni hemen fark ederdi.Halktan birisi Ona “Senin sözlerini insanlar dinleyip kabul ediyor bunu nasıl yapıyorsun ? Diye sordu o da şöyle cevap verdi .”Ciğerim ,sana söyleyeceğim şeyleri yaparsan senin de sözlerin dinlenir “ dedi.Adam nedir onlar diye sordu.Lokman şunları söyledi “ben gözümü yumarım ,dilimi tutarım,ihtirasımı önlerim,namuslu olurum,namazımı kılar,sözüm de dururum,misafirimi ağırlar,konu komşumu gözetirim ve boş gereksiz her türlü işi bırakırım “ dedi.
Hikmet insanlığın ortak kültürel mirasıdır ve nerede bulunursa alınmalıdır.
Lokman (a.s) baba şefkatiyle evladına öğütler vermiş bunlardan yararlanmamızı bize da tavsiye etmiştir.İşte Lokman ın öğütleri ;”Ogulcağızım!Allaha ortak koşma,çünkü şirk büyük bir zulümdür,haksızlıktır,yaptığın iyilik veya kötülük bir hardal tanesi kadar olsa bir kaya içinde veya göklerde yahut yerin içinde gizlenmiş de olsa Allah onu meydana çıkarır ve hesabını görür,çünkü Allah latif dir,hakkıyla haberdardır.Evladım !Namazını dosdoğru kıl,iyiliği emret,kötülükten vazgeçirmeye çalış,sabırlı ol,şımarıklık yapma ,kibirli olma,vakur ol,bağırarak konuşma seslerin en çirkini eşeklerin anırışıdır.” (Lokman.16-19)
Lokman (a.s) Kudüs yakınlarında vefat etti ve o topraklara gömüldü.
