Sevgili Çocuklar!
Kur'an-ı Kerim'in yirmi birinci suresi Enbiya Suresidir, yüz on iki ayettir. Enbiya isminin çocuklara ad olarak verildiğini hatırladınız değil mi? Milletimiz dinine işte böyle değer vermiş orada gördüğü güzel-likleri yaşatmak için neler yapmış neler.
Lut, İshak, Yakup, Nuh, Davut, Süleyman, Eyüp, İsmail, İdris, Zül-küf peygamberlerin yapıp ettikleri hakikat hep aynı idi. Dillerinde Allah'ın adı, gönüllerinde dinin sevgisi vardı.
Yavrularım!
İnsanlar, bitkiler, hayvanlar, canlı cansız maddeler boş yere yaratılmamıştır. Hayat tesadüfen süren, rast gele devam eden bir sistem değildir. Onun bir var edicisi ve yaratanı vardır. Yaratılmış olduğumuz hakikatini unutmayalım. Aklımız, duygularımız, sosyal çevremiz bize hayatın gerçekleri hususunda bilgi vermekle beraber bizleri yaratan yüce Mevlâ'da peygamberleri vasıtasıyla yaratılış sebebini hatırlatmakta, İslâm'a davetini tekrarlamaktadır.
Çevremizdeki düzen ve intizam bunun bir sahibi olduğunu söyler. Bütün insanlar ölümlüdür. Kur'an-ı Kerim bu hakikate bu surede bir kere daha işaret ederek, ölüm hakikatinin unutulmaması ve insanların bu gerçeğe her zaman hazırlıklı olmaları gerektiğine vurgu yapılmaktadır.
Hz. Muhammed (s.a.v) âlemlere rahmettir. O'nun getirdiği Kur'an çağlar üstü, evrensel bir kitaptır; soy sop, ırk veya kültürel çevre farkı gözetmeksizin insanlığa hitap edip birlik, kardeşlik, adalet, eşitlik ve yardımlaşmaya çağırmaktadır.
Dinimizin kıymetini bilelim, kelimeyi şehadeti dilimizden düşürmeyelim.
